 |
| "Ve işte ilk yarışmacımız; karşınızda SİNEM KADIOĞLU, By Myself..." Sahneye çıkmamla heyecanlanmam bir oldu. Önümü bile göremedim. Yerimi aldım ve şarkının başlamasını bekledim. |
 |
| Şu etrafımda deli divane gibi dönen adam hakkında yorum yapmıyorum bile. :D Kamera karşısında olmak gerçekten güzel ama o kadar çok kamera vardı ki, nerede olduğumu düşünür oldum sahnede. |
 |
| Bir yandan şarkımı söylerken, bir yandan da seyirciyi izliyordum aslında. Şarkıyı en iyi şekilde söylemeye çalışsam da yine de heyecandan detone olduğumu hissedebiliyordum. Her alkış duyduğumda daha güçlü söylemeye devam ettim. |
 |
| Kendimi hiç bu kadar çok güçlü hissetmemiştim. Destekleyen bazı kişilerin bağırışı ve ellerin tuttukları ışıkları sallaması bile beni duygulandırdı. Kimin ne kadar destek verdiğini bilmiyorum ama birileri kalbini benim için koymuştu ortaya. Bunu görmek beni mutlu etti. |
 |
| Şarkım bittiğinde tekrar başımı kaldırdım ve alkış seslerini duyduğum her saniye bir kez daha gülümsedim. Selamımı verdikten sonra sahnenin diğer tarafından çıktım. Ve sahne arkasındayken elimden geleni yaptığıma inandım. |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder